- pokrzyczeć
- глаг.• кричать• покричать* * *сов. покричать* * *сов.покрича́ть
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
pokrzyczeć
Смотреть что такое "pokrzyczeć" в других словарях:
pokrzyczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. dk VIa, pokrzyczećczę, pokrzyczećczy, pokrzyczećczał, pokrzyczećczeli {{/stl 8}}{{stl 7}} krzyczeć przez jakiś czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spokojnie, pokrzyczy i złość jej przejdzie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokrzyczeć — dk VIIb, pokrzyczećczę, pokrzyczećczysz, pokrzyczećkrzycz, pokrzyczećczał, pokrzyczećczeli «spędzić jakiś czas na krzyczeniu, krzyknąć kilka razy» Dziecko trochę pokrzyczało i usnęło. Znam ją, pokrzyczy i przestanie … Słownik języka polskiego
podrzeć — dk XI, podrzećdrę, podrzećdrzesz, podrzećdrzyj, podrzećdarł, podrzećdarty 1. «drąc porwać coś na kawałki; porozrywać, porozdzierać, poszarpać» Podrzeć list, papier na drobne kawałki, na strzępy. 2. «zniszczyć na skutek długiego używania,… … Słownik języka polskiego
poszurać — dk I, poszuraćam, poszuraćasz, poszuraćają, poszuraćaj, poszuraćał 1. «posunąć parę razy czymś (zwykle nogami), wydając charakterystyczny szelest, szmer» Poszurać nogami po podłodze. 2. posp. «dać wyraz swojemu niezadowoleniu; pokrzyczeć,… … Słownik języka polskiego
powrzeszczeć — dk VIIb, powrzeszczećczę, powrzeszczećczysz, powrzeszczećwrzeszcz, powrzeszczećczał, powrzeszczećczeli «spędzić trochę czasu wrzeszcząc, wrzasnąć kilka razy; pokrzyczeć» Powrzeszczała na dzieci i trochę się uspokoiły … Słownik języka polskiego
